Het jetlagloze Bangkok
8 februari 2018 - Bangkok, Thailand
Daar stond ik dan, midden in de grote choas van bangkok, met een uurtje aan slaap en zonder een idee van waar mijn hostel was. De term 'voorbereiding' is in het woordenboek van mijn reis niet heel vaak geraadpleegd. Toch ben ik nog steeds in leven en klaar om te starten met het schrijven van deze blog!
Op 7 februari 2018 ging het dan toch echt gebeuren, mijn backpackreis door Azie. Van tevoren is het leuk praten over zo'n reis, maar als het moment daar dan ook echt is, is het toch nog wel even slikken. Met een goedgevulde backpack en een rugzakje vol met nederlandse bammetjes (op aanraden van oma natuurlijk) vloog ik van Amsterdam naar Bangkok. Eenmaal aangekomen op Bangkok ontmoette ik drie franse backpackers waarvan er eentje al drie jaar lang op reis was. Ieder van ons had een ander hostel in het centrum van Bangkok, maar met haar 16 miljoen inwoners betekent het 'centrum' in Bangkok helaas niet dat alles dichtbij elkaar zit. We besloten samen een taxi te nemen en ons te laten droppen op een centraal gelegen locatie t.o.v. alle vier de hostels. Op het moment dat we werden afgezet dacht ik wel even snel naar mijn hostel te kunnen met de screenshot die ik had gemaakt van de locatie van mijn hostel. In de weerbarstige praktijk liep dit echter anders en had ik pas na een half uur een tuk tuk taxi gevonden die de locatie wist (ongeveer). Na een avontuurlijke twintig minuten durende tuk tuk reis werd ik afgezet op de locatie in beide betekenissen van het woord. Afdingen was ik namelijk vergeten. Mobiel internet had ik niet en daardoor kon ik helaas ook niet mijn hostel vinden. Na een half uur door te hebben gevraagd aan mensen op straat waar mijn hostel was, had ik het dan eindelijk gevonden.
Op mijn kamer ontmoete ik meteen drie nederlanders waar ik de rest van mijn dagen in Bangkok mee heb doorgebracht. Op de rooftop van het hostel zijn we wat gaan drinken en ontmoeten we een hoop andere backpackers. Met de hele groep zijn we vervolgens een hapje wezen eten en uitgegaan Khoa San Road, de backpackers straat van Bangkok.
De volgende dagen heb ik veel gezien van Bangkok. De golden mountain (een tempel op een berg), een avondmarkt bezocht, gechild in het een park aan het kanaal, gevaren in dit kanaal op een boot zoals je deze nog nooit hebt gezien in Nederland, gegamed in een gamehall op de 6e etage van een enorm warenhuis, van het uitzicht genoten op de 36e etage van een flatgebouw in het financial district, veel uitgeweest en bovenal heeeel erg genoten van het lekkere thaise eten op straat wat je btw wel eet met gevaar voor eigen leven. Maar ja wie niet waagt wie niet wint.
Zondag ging ieder zijn eigen weg en zo ik ook. Om 5 uur s'ochtens vertrok mijn bus naar Koh Toa. Ik heb de nacht voor mijn busreis weinig geslapen. Last van mijn jetlag had ik daarvoor nog niet aangezien ik nog elke avond in Bangkok was uitgeweest en pas sliep om 5.00 (nederlandse tijd: 23.00). De jetlag merkte ik helaas wel toen ik optijd naar bed moest voor mijn vertrek. (Voor foto's en video's zie het foto en video gedeelte)
Op 7 februari 2018 ging het dan toch echt gebeuren, mijn backpackreis door Azie. Van tevoren is het leuk praten over zo'n reis, maar als het moment daar dan ook echt is, is het toch nog wel even slikken. Met een goedgevulde backpack en een rugzakje vol met nederlandse bammetjes (op aanraden van oma natuurlijk) vloog ik van Amsterdam naar Bangkok. Eenmaal aangekomen op Bangkok ontmoette ik drie franse backpackers waarvan er eentje al drie jaar lang op reis was. Ieder van ons had een ander hostel in het centrum van Bangkok, maar met haar 16 miljoen inwoners betekent het 'centrum' in Bangkok helaas niet dat alles dichtbij elkaar zit. We besloten samen een taxi te nemen en ons te laten droppen op een centraal gelegen locatie t.o.v. alle vier de hostels. Op het moment dat we werden afgezet dacht ik wel even snel naar mijn hostel te kunnen met de screenshot die ik had gemaakt van de locatie van mijn hostel. In de weerbarstige praktijk liep dit echter anders en had ik pas na een half uur een tuk tuk taxi gevonden die de locatie wist (ongeveer). Na een avontuurlijke twintig minuten durende tuk tuk reis werd ik afgezet op de locatie in beide betekenissen van het woord. Afdingen was ik namelijk vergeten. Mobiel internet had ik niet en daardoor kon ik helaas ook niet mijn hostel vinden. Na een half uur door te hebben gevraagd aan mensen op straat waar mijn hostel was, had ik het dan eindelijk gevonden.
Op mijn kamer ontmoete ik meteen drie nederlanders waar ik de rest van mijn dagen in Bangkok mee heb doorgebracht. Op de rooftop van het hostel zijn we wat gaan drinken en ontmoeten we een hoop andere backpackers. Met de hele groep zijn we vervolgens een hapje wezen eten en uitgegaan Khoa San Road, de backpackers straat van Bangkok.
De volgende dagen heb ik veel gezien van Bangkok. De golden mountain (een tempel op een berg), een avondmarkt bezocht, gechild in het een park aan het kanaal, gevaren in dit kanaal op een boot zoals je deze nog nooit hebt gezien in Nederland, gegamed in een gamehall op de 6e etage van een enorm warenhuis, van het uitzicht genoten op de 36e etage van een flatgebouw in het financial district, veel uitgeweest en bovenal heeeel erg genoten van het lekkere thaise eten op straat wat je btw wel eet met gevaar voor eigen leven. Maar ja wie niet waagt wie niet wint.
Zondag ging ieder zijn eigen weg en zo ik ook. Om 5 uur s'ochtens vertrok mijn bus naar Koh Toa. Ik heb de nacht voor mijn busreis weinig geslapen. Last van mijn jetlag had ik daarvoor nog niet aangezien ik nog elke avond in Bangkok was uitgeweest en pas sliep om 5.00 (nederlandse tijd: 23.00). De jetlag merkte ik helaas wel toen ik optijd naar bed moest voor mijn vertrek. (Voor foto's en video's zie het foto en video gedeelte)
